ژاپن چگونه سیلاب های مرگبار را مهار و به جاذبه گردشگری تبدیل کرد! - وبلاگ پنجره

به گزارش وبلاگ پنجره، خبرنگاران : رودخانه ها همیشه موهبتی برای آبادانی توکیو بوده وآب برای کشاورزی و جابجایی کالاها در امتداد آبراه های شهررا فراهم می کنند. با این حال، هنگامی که باران می بارد، این رودخانه ها می توانند به بزرگترین تهدید توکیو تبدیل شوند.

مترجم : هما حاصلی / در طول سال ها، سیستم های مختلفی برای کنترل جریان آب در توکیو ایجاد شده اند، با این وجود، یک سری طوفان های شدید در دهه های 1980 و 1990 سیستم های سیل زدایی شهر را تحت تأثیر قرار دادند. این طوفان ها باعث سیل بزرگ و خسارت به بخش های بزرگی از شهر شد و برنامه ریزان شهری را به تکاپو انداخت تا راه های جدیدی برای محافظت از شهر در برابر بارندگی های شدید پیدا کنند. به گزارش وبلاگ پنجره و به نقل از ژاپن اینفو ،به طور معمول، ساده ترین راهکار، ساختن یک مخزن خواهد بود. سوال این بود که چگونه می توان در شهری دو برابر متراکمتر از نیویورک یک مخزن ساخت. پاسخ این بود : آن را در زیر زمین بسازید.

یکی از سیستم هایی که برای تقویت سیستم دفاعی توکیو در برابر سیل ابداع شده است، کانال تخلیه زیرزمینی بیرونی منطقه متروپولیتن است که در سال 2009 تکمیل شد. کانال تخلیه که به نام G-Cans نیز شناخته می شود، بزرگترین سیستم انحراف آب زیرزمینی سیل در جهان است. تکمیل این پروژه 17 سال طول کشید و میلیاردها دلار هزینه برداشت، اما مزایای آن برای شهر غیرقابل مقدار گیری است.

G-Cans از طریق میله های تخلیه عمودی به پنج رودخانه توکیو متصل می شود که هر کدام به مقدار مجسمه آزادی بزرگ هستند تا فضای کافی را تامین کنند. این زهکشی ها از طریق یک تونل زیرزمینی به طول چهار مایل به هم متصل می شوند، که از طریق آن آب اضافی ناشی از باران هدایت می شود تا در مخزن بزرگ زیرزمینی کانال که معبد زیرزمینی نامیده می شود، جمع شود. هنگامی که طوفان فروکش کرد، آب موجود در مخزن با سرعت 53000 گالن در ثانیه به رودخانه ادو پمپ می شود که معادل تخلیه کامل یک استخر شنا در مقدار المپیک در هر 12.5 ثانیه است. وقتی که فصل بارندگی نیست این معبد زیرزمینی یک جاذبه توریستی محبوب است و حتی به عنوان یک مجموعه تبلیغاتی فیلم و تلویزیون مورد استفاده قرار گرفته است.

در دهه های اخیر شدت و فراوانی طوفان های بارانی در توکیو به طور چشمگیری افزایش یافته است. به طور میانه توکیو حدود 60 اینچ بارندگی سالانه دریافت می کند. این تقریباً مشابه میامی، فلوریدا است که بیش از پنجاه درصد بیشتر از میانگین بارش کلی ایالات متحده است. در مقایسه، شهر نیویورک تقریباً 45 اینچ باران در سال دریافت می کند. در سال های اخیر بارندگی های محلی به نام طوفان های بارانزای چریکی نیز در توکیو به یک مشکل تبدیل شده اند که سیستم های زهکشی محلی را بیشتر تحت تأثیر قرار داده و انگیزه ای برای توسعه شبکه انحراف آب توکیو ایجاد کرده است.

مخزن تنظیم کننده زیرزمینی فوروکاوا افزوده بعدی به شبکه تاسیسات ذخیره آب زیرزمینی توکیو است. رودخانه فوروکاوا از بخش های شیبویا و میناتو توکیو عبور می کند که از پرتراکم ترین محله های توکیو هستند. به دلیل محدودیت فضا، مخزن در 50 فوتی مستقیماً در زیر راستا رودخانه ساخته شده، که اغلب پیچ های زیاد راستا آب ساخت آن را پیچیده کرده است. تونل زهکشی به طول دو مایل و قطر 26 فوت قادر به نگهداری 35663227 گالن آب است که برابر با حجم 54 استخر شنا در مقدار المپیک است.

به گزارش وبلاگ پنجره ، سیستم هایی مانند کانال تخلیه زیرزمینی بیرونی منطقه متروپولیتن و مخزن تنظیم کننده زیرزمینی فوروکاوا به طور چشمگیری سیل و خسارت ناشی از طوفان های بارانی شدید را کاهش داده اند. همچنین تا حد زیادی به لطف این نوع سیستم های زیرزمینی و دور از دید ازتوکیو محافظت می کنند. از آنجایی که توکیو به تطبیق خود با الگوهای آب و هوایی در حال تغییر ادامه می دهد، این احتمال وجود دارد که این سیستم ها همچنان نقش کلیدی را در حفاظت از شهر برای سال های طولانی ایفا کنند.