زندگی زیگزاگی موسولینی!

به گزارش وبلاگ پنجره، با آغاز جنگ جهانی اول، موسولینی باز هم چهره ای زیگزاگی از خود به نمایش گذاشت. ابتدا شرکت در جنگ را محکوم کرد؛ مقاله های تندی در این باره نوشت و پیوسته از شعار مرگ بر جنگ استفاده می کرد؛ اما دو ماه بعد، ناگهان تغییر رویه داد و به طرفدار سرسخت جنگ تبدیل شد.

زندگی زیگزاگی موسولینی!

جواد نوائیان رودسری| بنیتو موسولینی در تاریخ معاصر دنیا، به عنوان یکی از آغازگران جنگ دنیای دوم و متحد آدولف هیتلر شناخته می شود؛ اما واقعیت آن است که مورخان، او را بیش از حد بزرگ کرده اند؛ بنیتو اصلا در حد و اندازه ای نبود که بخواهیم از وی با عنوان رهبر بزرگ فاشیست های ایتالیا نام ببریم.

او تقریباً از میانه جنگ دنیای دوم، عملاً قدرت ادامه نبرد را نداشت و هنگامی که هیتلر از او خواست تا واحد های نظامی اش را برای حمایت از آلمان، به جبهه شوروی بفرستد، نتوانست کاری انجام بدهد. موسولینی هرچند گام های مؤثری برای اتحاد با کلیسا به عنوان نهادی قدرتمند در ایتالیا برداشت و استقلال واتیکان را به رسمیت شناخت، اما در نهایت نتوانست برای خودش محبوبیت دست و پا کند؛ او خود را دوچه (پیشوا) می نامید و می خواست با این کار از هیتلر تقلید کند؛ اما فراموش کرده بود که رژیم حکومتی در ایتالیا، سلطنتی است و در صورتی که نتواند قدرت خود را حفظ کند، باید صابون عزل و زندانی شدن را به تنش بزند!

بنیتو کوشید برای ایتالیا، مستعمراتی دست و پا کند، حتی در نبرد دوم العلمین، در شمال آفریقا، موفقیت هایی به دست آورد، لیبی را اشغال و اتیوپی را تصرف کرد؛ اما رهاورد این دو لشکرکشی پرهزینه برای ایتالیا، تقریباً صفر بود! او فقط می خواست به عنوان رهبری بزرگ و جنگجو شناخته شود؛ خود را با ژولیوس سزار مقایسه می کرد و شاید سودای تصرف شمال آفریقا و آلبانی، این گونه در سرش افتاد.

شیوه های اداره حکومت توسط موسولینی، ثباتی نداشت؛ ایتالیایی ها مانند آلمانی ها تابع نظم و انضباط نبودند؛ اما موسولینی تظاهر می کرد که ارتشی وفادار دارد که به نظم مد نظر او تمکین می کنند؛ در حالی که چنین نبود. ضعف قدرت بنیتو تا آن جا پیش رفت که هیتلر عملاً مجبور شد با سربازان آلمانی شمال ایتالیا را بگیرد. موسولینی، مدتی بعد از قدرت برکنار شد و پارتیزان های ایتالیایی، او را دستگیر و تیرباران کردند.

اما چرا بنیتو نتوانست از ادعا ها و رویکردهایش طرفی ببندد؟ آیا غیر از همراهی نکردن ایتالیایی ها، دلیل دیگری هم داشت؟ آیا می توان در زندگی شخصی او، مستنداتی برای پاسخ دادن به این پرسش پیدا کرد؟

یک زیگزاگی مادرزاد!

بنیتو موسولینی در 29 ژوئیه سال 1883 (مردادماه 1262)، در دویا دی پره داپیو، جایی در میانه شبه جزیره ایتالیا به دنیا آمد. خانواده بنیتو، به لحاظ اعتقادی، خانواده ای معوج و به هم ریخته بود؛ پدرش، آلساندرو موسولینی، یک آهنگر سوسیالیست بود که مذهب برایش اهمیت چندانی نداشت، اما مادرش، روزا مالتونی، به عنوان یک مسیحی کاتولیک بسیار متعصب شناخته می شد که در مدرسه مذهبی تدریس می کرد! دوگانه روزا-آلساندرو، از همان دوران کودکی، بنیتو را در معرض فراز و فرود های اعتقادی متعدد قرار می داد؛ اصلا معلوم نبود این زن و شوهر، با وجود اعتقادات بسیارمتفاوت، چطور با هم ازدواج کرده بودند!

همین مسئله باعث شد که بنیتو، در مناسبت های مختلف و برای جلب توجه مادر یا پدرش، خود را هر روز در یک کسوت متفاوت عرضه کند؛ رویکردی که در سراسر زندگی، بنیتو را رها نکرد! او در نهایت، ترجیح داد به جای مسیحی متعصب شدن، تبدیل به یک سوسیالیست، با عقاید ناسیونالیستی شود؛ همان طور که پدرش ادعا می کرد.

با این حال، بررسی زندگی موسولینی نشان می دهد که او به این مرام هم تعلق خاطری نداشت؛ وی در سال 1902، وقتی 19 ساله بود، برای فرار کردن از خدمت سربازی به سوئیس گریخت و مدتی هم آن جا ماند؛ این درحالی بود که ایتالیا به وجود سربازان فداکار نیاز داشت!

بنیتو در ژنو دستگیر شد، چون مدارک هویت خود را دستکاری کرده بود؛ او را به کشورش بازگرداندند تا یک راست به سربازی فرستاده شود؛ اما در سال 1904، بر اساس یک قانون، توانست از معافیت استفاده کند و دیگر سربازی نرود.

آغاز فعالیت های سیاسی

موسولینی شغل معلمی را انتخاب کرد و تا سال 1909 که دوباره از کشورش رفت، به این کار مشغول بود. او برای عضویت در حزب سوسیالیست ایتالیا، مدتی به اتریش رفت. در همین دوره بود که روزنامه نگاری را آغاز کرد و مقالات تند و آتشینی در حمایت از سوسیالیسم نوشت.

موسولینی استعداد زیادی در لابی کردن و فعالیت های پشت پرده داشت؛ موضوعی که باعث شد خیلی سریع در ساختار حزبی ترقی کند. او حتی همگام با سوسیالیست های ایتالیا، به مخالفت جدی با اشغال لیبی پرداخت؛ کاری که خودش بعدها، با وحشی گری فراوان آن را به سرانجام رساند!

با آغاز جنگ دنیای اول، موسولینی باز هم چهره ای زیگزاگی از خود به نمایش گذاشت. ابتدا شرکت در جنگ را محکوم کرد؛ مقاله های تندی در این باره نوشت و پیوسته از شعار مرگ بر جنگ استفاده می کرد؛ اما دو ماه بعد، ناگهان تغییر رویه داد و به طرفدار سرسخت جنگ تبدیل شد.

این اعوجاج برای سوسیالیست های ایتالیا قابل هضم نبود؛ در واقع هیچ کس جز خود موسولینی نمی توانست از آن سر در بیاورد! به همین دلیل او را از حزب سوسیالیست ایتالیا اخراج کردند.

درست در همین دوره بود که بنیتو یکی از استعداد های نهفته خود را بروز داد؛ سخنرانی کردن؛ البته پس از نشان دادن توانایی هایش در عرصه جاسوسی برای انگلیسی ها! او مبدل به یک سخنران برجسته شد که می کوشید شرایط ناشی از جنگ دنیای اول را در ایتالیا، به چالش بکشد.

با سرانجام یافتن جنگ، بنیتو گرایش های فاشیستی خود را عیان کرد؛ دور دورِ فاشیست ها بود؛ همان هایی که می خواستند با انضباط آهنین، کشور را در راستا پیشرفت نگه دارند؛ ولو با کشتار، قتل عام و شکنجه مخالفان؛ این، آغاز یک دیکتاتوری افسارگسیخته بود؛ یک استبداد هولناک که بر بستر اعوجاج رفتاری بنیتو موسولینی شکل گرفت، ولی همه فکر می کردند نسخه ای از اندیشه های نازی در آلمان است.

موسولینی که زمانی با حقوق هفته ای 100 پوند، به خدمت نیرو های اطلاعاتی بریتانیا درآمده بود، حالا، دست به کمرش می زد و با ژستی قلدرمآبانه، درباره طلوع دوباره امپراتوری روم سخن می گفت!

فرجام فرمانده مشکی پوشان

حرف های بنیتو آن قدر جذاب بود که هزاران جوان هیجان زده را به سوی خود جذب کند. او در 28 اکتبر 1922 (5 آبان 1301)، با 30 هزار فاشیست مشکی پوش، دست به یک راهپیمایی به سوی رُم زد و پادشاه را واداشت که وی را به عنوان نخست وزیر معرفی کند؛ به این ترتیب، قدرت عملاً در اختیار فاشیست های ایتالیا قرار گرفت.

آن ها به خشونت دست زدند و از سال 1925، حکومت پلیسی و خفقان شکل گرفت. بنیتو در ایده آل ترین شکل زندگی اش قرار گرفته بود. او همه قید های اخلاقی را کنار زد و با کشیش ها متحد شد این سرانجام زندگی زیگزاگی بنیتو بود؛ او تا سال 1945 که تیرباران شد، سعی می کرد که نشان دهد به دنبال تغییر در زندگی اش نیست؛ اما این فقط یک خیال باطل بود؛ معلوم نیست که اگر دوام می آورد، چه لباس تازه ای را به تن می کرد!

منبع: روزنامه خراسان

منبع: فرادید

به "زندگی زیگزاگی موسولینی!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "زندگی زیگزاگی موسولینی!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید